Nog even over 6 november! ‘S avonds heel speciaal gegeten in een Koreaanse wijk! Er stond een rij te wachten buiten, volgens de chinese tripadvisor was dit restaurant een echte aanrader. Onze chinese begeleider maakte er slim gebruik van dat wij europeanen waren. Hij stelde ons voor als “important foreigners” en dat we zorgden voor goede recensies als wij een speciale kamer voor onzelf kregen om te dineren. En jawel we gingen voor en kregen de beste plaatsen. Schaam schaam;) 

Maar heerlijk genoten van een Koreaanse  bbq.. en Margot ook een soort lemon bladeren om te vullen, super lekker. Deed me denken aan jouw heerlijke gerechten tijdens oud en nieuw!

7 november spannende dag. We zijn gisteren naar Dalian gereden, de geboorteplaats van Fu Cheng. We hebben ook het kindertehuis bezocht .. zijn verzorgsters ontmoet, zijn bedje gefilmd en al zijn vriendjes. Heel erg indrukwekkend. Fu Cheng heeft het hier erg goed gehad met liefdevolle mensen om hem heen. We hebben ook zijn schooltje bezocht wat een verdieping hoger lag in het kindertehuis. Bij binnenkomst een aangrijpende film gezien van de verzorgsters die liefdevol de gehandicapte kinderen verzorgen. Kinderen die nooit geadopteerd zullen worden vanwege de medische zorg die ze nodig hebben.

Enige twijfel slaat toe of je wel goed doet om kinderen uit dit tehuis te adopteren aangezien ze het zo goed hebben. Dit verdween toen we zijn vriendjes zagen die ons gelijk aanklampten en ons papa en mama noemden. In de hoop ook een gezin te krijgen.  Liefst neem je ze dan allemaal mee!
fu cheng werd ook kwaad op een kamergenootje toen hij walter vastpakte en papa noemde. Hij riep boos afblijven dat is mijn papa. Zo vertelde de begeleider ook.. voor kinderen is een gezin gewoon het fijnste en wat ze echt uiteindelijk willen hebben.

en als we ze allemaal meenemen lijkt het weer op een kindertehuis haha

Ondanks Fu Cheng zijn verzorgster knuffelde en nu steeds een filmpje, die we van haar hebben gemaakt erop bekijkt wist hij niet hoe snel hij mij moest vastpakken toen we gingen.

Blij dat we 4,5 uur hebben gereden om zijn tehuis te bekijken.

Het hotel waar we een nacht vertoeven is ook niet verkeerd. Lekker even heel luxe genieten met uitzicht op zee van een prachtige hotelkamer.

We zijn nu aan het genieten van een chinees ontbijt.. op de kamer..Walter heeft een westers ontbijt besteld  maar dat schijnt hier mie en een ei te zijn, okee geen toast dus!

Vandaag 8 november weer een bijzondere dag.. precies 15 jaar geleden kregen we Le yi . Eerst 4,5 uur terug rijden om vervolgens weer naar het gemeente huis en de notaris te gaan om de Inmiddels gelegaliseerde formulieren op te halen. Deze hebben we we weer in Beijing nodig hebben voor de laatste formulieren om terug naar Nederland te mogen afreizen met Fu Cheng.

Daarna even kijken wat we voor Leyi haar dag kunnen gaan doen.

ik zal vandaag ook nog foto’s plaatsen

Ik ga nu lekker ontbijten!